Ne büyük bir handikaptýr böyle Allah’ým Ne çekilmez çiledir bu Ne yapmalý / ne etmeli þimdi Hangi ilaca baþvurmalý Uykuyu kimden ödünç almalý
Mahmur ilerliyor akrep ile yelkovan Sabahýn dördünü gösteriyor saat Üzerimde koyu bir hüzün Sokaða dalýyorum / sokak tenha Gözlerim ürkek perde aralarýnda Gece karanlýk / gece dipsiz ve sesiz
Çekilmiþ el ayak çoktan Ahalide derin bir sessizlik hâkim Ürkütücü ve koyu bir gecede Karanlýk kesilmiþ duvarlar Ev halký derin uykularda Bir ben vurulmuþum hüzünlere
Bir yanýmda uyuyor kadýným Diðer yanýmda umarsýz çocuklarým mýþýl mýþýl Her þeyden habersiz ve gamsýz Bir an onlar gibi çocuk olmak Ahh Çocuk olmak isterdim ben de Deliksiz bir uykuya hasret
Karþý ki odada ebeveynlerim Sert yüz hatlarýyla babam Ve en sýcak gözleriyle annem Yan odada karýndaþým ve eþi Kalabalýk ailede bir ben yalnýz Bir ben ýssýz / bir ben uykusuz
Kim bilir kimler kaçýncý uykuda Kaçýncý rüyalardýr tüketilen Bir ben yoldaþýyým koyu gecelerin Müflis tüccarý oynuyor düþlerim Yarýným bugünden de tuzak Sonraki günüm hayallerime uzak
Uykular haram / rüyalar küs bana Daha ne kadar sürecek bu böyle Kan kýrmýzý / kan pýhtýsý gözlerim Ne zaman dinecek gözyaþým Allah’ým Ne zaman rahata erecek dertli baþým
Masa üstünde kâðýt - kalem geldi dile Bir ben anlamsýz / bir ben dilsiz Bir þeyler var aklýmda / fikrimde Kemiriyor her an beynimi Ben gibi tutsak düþüncelerimi
Ýyimser olmak istiyorum zaman zaman Yaþananlar bir imtihandýr belki de Çýkmadýk candan kesilmez ümit Yarýn ola / belki de hayýr ola Zamanla çözülür bu karmaþýk bulmaca Avutmaya çalýþýyorum ruhunu çocuk yanýmýn Ama olmuyor Omzumda duruyor aðýrlýðý hayatýn
Yetmiyor ki iyimser düþünceler Ve avutmuyor mürekkebi kalemin Dertler dökülüyor satýr satýr Bir dram seriliyor her hecede Ýçinden çýkýlmaz bir hal alýyor Çözülecek gibi deðil bu kaos / bu bilmece Gecenin her demi oldu bana iþkence
Abdulsemet Telimen
Sosyal Medyada Paylaşın:
cotkar12 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.