Sen varsýn diye aðaçlar daha yeþil Sen varsýn diye gökyüzü daha mavi Baþaklar daha sarý
Sen varsýn diye yýldýzlar daha çok parlýyor Sen varsýn diye gözlerim yýldýzlardan daha çok parlýyor Dalgalarýn sesini duyuyorum Deniz olmayan bir þehirde
Kalbim deli gibi atýyor Varlýðýný hissediyorum Yerini yeni öðrendim sanki Yerini hissediyorum
Baharý müjdeler gibi girdin hayatýma Sonrasý sonbahar ve dökülür yapraklar Sonrasý uçurum, sonrasý hiçlik... * * * Sen yoksun diye ekmeðin suyun tadý yok Sen yoksun diye þarkýlar anlamýný yitirmiþ Sularýn rengi deðiþmiþ sanki Atlasam boðulacaðým...
Sen yoksun diye yýldýzlarýn ýþýðý sönmüþ Sen yoksun diye kaybolmuþ kutup yýldýzým Yerim yataðým cehennem Uykumdun benim biliyorsun Sensiz nasýl uyuyacaðým?
Kalbim deli gibi susuyor Yokmuþ gibi hissediyorum Yerini unuttum sanki Yokluðunu hissediyorum
Soruyorlar bir derdin mi var diye Bilmiyorum neden üzgünüm Belkide kokusunu yitirmiþ bir Yasemin
20/27 Temmuz 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lodoš Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.