ZAMAN ALIR SANDIM…
ZAMAN ALIR SANDIM…
Mor buluz,kolda saat,alttan giymiþ þalvarý,
Mevsiminde açýlmýþ,taze bir çiçek sandým,
Baþýný örten eþarbý,perçemi kapatmýþ yarý,
Acýnasý hayatýnýn içinde,ben varým sandým…
Sade yüz,vasat duruþ,sürmemiþ tene allýðý,
Uzaklaþýr süslü iþlerden, istemez hamallýðý,
Bakýþlar pek cansýzdýr,düþünmez þeytanlýðý,
Hoþgörüyle fedakarlýk,geçer akçedir sandým…
Gözler sönük,gülüþ mecbur,duruþunda acý,
Dört bir yanýnda çiçekler,ediyorlar baþ tacý,
Bakmýyor dünyalýða,tekcene gönül muhtacý,
O, kalbinin sahibini,bu gidiþle bulur sandým…
Selvi gibi boy atmýþtýr,fidan gibisi yapraksýz,
Alem kalksa üstüne,olamaz yarsýz,topraksýz,
Bu alemde yaþarken,kalmýyor evsiz,barksýz,
Dualarý yerini bulmuþtur,gereði olur sandým…
Þeyhim;Derki Ey Rabbim,kuluna kerem eyle,
Yüreðimden geçene,müsaade etmiþtir söyle,
Sevindiresin bu kulunu,davul,zurna ve neyle,
Kabul gördü dileðim,uzun zaman alýr sandým…
Nurettin GÜLBEY
Saat : 15:00
25.07.2018
YALOVA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.