yaþama dair yazýlan her þiirin ilk dizesinde böyle yazar …: ‘dünyanýn kapýlarýný gülerek açýyoruz’ . . ,
/her doðum., esaret zincirini taþýyanlar için bir umut olurmuþ/
mavi zaman kuþlarý karþýlýyor bizi ., boyunlarýnda zincir lekesi kanat-kanat dað doruklarýnda kopan özgür fýrtýnalar oluyoruz arkamýzda., deli seller gibi akýp gelen bahar günleri þaha kalkan turnalar olup ., dört nala uçuyoruz…, dört nala ., gökyüzünde bulut misali… . . ,
yaðmur yüklü bulutlara damla oluyoruz inmek için yeryüzüne dalýna konduðumuz her kuru aðacýn yeniden açýyor yapraklarý yapraklar ki birer anne., gökkuþaðý dolanmýþ bellerine kanayan dizlerinden öperek sarmak için çocuklarý…, saklamak için ., melek yüreklerine… . . ,
/ama ölüm diye bir þey varmýþ ve nereden gelir hiç belli deðilmiþ/
her biri bayramlýk giysilerini giymiþ ince boyunlu çocuklar gibi dört yanýmýz gelincik tarlasý yani ., oyun oynuyor, türkü söylüyoruz… ama pusuya yatmýþ bir çift namlu göz izliyormuþ bizi gelmez ki aklýmýza., henüz ihanet nedir bilmiyoruz., bilmiyoruz ., çocuklara da ölüm düþeceðini… . . ,
/demek ki gelinciklerin rengini ölen çocuklarýn akan kaný verirmiþ/ . . ,
yaþama dair yazýlan her þiirin son dizesinde böyle yazar …: ‘dünyanýn kapýlarýný ölerek kapýyoruz’ . . .
(hayýr anne ., o patlama sesi güneþten gelmiyor.., sen penceredeki çiçekleri sulamayý unutma ., bir çocuk daha doðuyor….) . CEVAT ÇEÞTEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.