Portre
O kadar çoktu ki
Masa üstü ýþýðýn gölgesiyle yüzümü çizerdi karanlýðýna...
Gelirdi ve giderdi renklerin hasýyla
Bir sayfanýn ayakucuna zaman
Rüzgarýn gözlerimi süzdüðü yere gece sevinirdi
Bir þey vardý orada
Sýradan serüvenlerin kök salmadýðý fýrçalarla
Yüzüme Mayýs gibi dokunan
O gün ki gibi hiç ölmezdi ayaklarým
Uzaklarýna..
Ruha þifa sözlerin imbiðinde heybetli deniz
Ayaklarý dýþarýda kalan gemiler sürüklüyor
Kendime kalan yamaçlarýn bulutlarýný süpürürken vakit
Açýk pencereden iklimler sinerdi tenime
Gelirdi yaðmurlar
Iþýðým gülerdi illede seni
Ki,yaþamak baþka neydi
Sen orada
Son damla gözyaþýmdan göðsüme inen sevda
Yýldýzlarý bölüþürdük
Gül açasý sözlere kuþ yapardýk
Aldýrmaksýzýn uzakta kalan þeylere
Yakýnýmýz olurduk
Koþardýk gökyüzü
Kadar..
Buðulu camlarýn aynasýnda rüyalar
Parmak uçlarýnda emeklemeyi öðrenirken
Umut kahve saçlarýmý tarardý ki -sorma-
Sahi gün kýsalýrdý ne çabuk
Nefesim duman olur uçardý yanýna
O kadar çoktu ki
Merdivenleri çýkýp ayýþýðý uzattiðým
Birþey vardý
Þimdi sustu bahar çýðlýklarýný kýrarak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.