Gönül

Firkat olurumda senden
Þikâyet etmem yokluðun
Bir dururum ki gönül;
Bilmezler ki bu ayrýk kimden

Fakiri zaruretime çarptýn,
Yýrtarým seni gönül.
Periþanlýðým olursun,
Silerim seni gönül.

Yerin dolmaz bilirim.
Ýnat olur dilim dilim dilerim.
Ayal var, evlat var,
Hatýrý hayal ettiðim.
Düþkünümü bekler,
Bilirde, bilmezde olduðum,
Düþmana ne hacet, dostlar!
Gururum olurda, yýrtarým gönül

En hassasýmdan vurdun,
Ziyan kýyarým sana gönül.
Böyle iken en pervasýz sordun,
Ziyan ederim seni gönül.

Ben anlarým seni de, gönül.
El var çekilesi dimaðda
Þad duran behre bulan.
Duyarýmdýr, taþmam bu yan.
Kýrýlýrým, kýrýlýrsýn gönül.
Zillet bulurum, sorulurunda zen. /kadýn, gönül
Yýkarým haneni, ören durursun gönül;
Ýçinde aðýt yakan, sesiz ben.

Ziyan kýyarým gönül;
Anlara inatçý.
Günlerime sualci.
Aylarýma davacý.
Yýllarýma ferman okudun,
Tümü boþ saydýn, hiçsindin.
Kýyarým sana, ziyan kýyar,
Taammüden yýrtarým seni,
Yýrtarým gönül.

Baþ kaldýrýcý bedhah gönül!
Kýyýlan ziyanlar sensin.
Ziyanda biçilen, kýyýlan sensin.
Canýn çýkmada da, huyun feryatta.
Yokluðuma vurdun, anlamazlýða dayatta
Sen bana taç olamazsýn.
Olamazsýn, yýrtarým gönül.
Ziyanýmsýn, ziyan yazarým, hanene gönül.

Ýnileme, kes avazý dilþade,
Sökmez þirinliðin gayrý,
Bir yer vaki sorulmaz,
Sökmez yýrtýnman, kalýr sayrý.
Deþtin, bastýn öfkeme, ne hayýr’ý.
Ziyanýmsýn ziyan yazarým hanene,
Yýrtarým, yýrtarým gönül.

Nazandan, sabah olmaz, akþamý bulunmaz.
Ýstemin deriin vurur, hal dýþa vurulmaz.
Kýþ durur içim, sýcak görünür,
En yýkýcýsý, ayali evlat gözde,
Mahvým sürülür, dem düþülmez.
Firkat olurum senden,
Ziyan yazar da yýrtarým gönül.

Fikri aklýmda þaþtýn,
Her istemimde, bende baþtýn,
Yaklaþtýkça sen kaçtýn,
Bir olmaza, bir sorulmaza
Yol açtýn.
Ziyan yazarda yýrtarým.
Þimdimle geleceðime oynadýn,
Viran koydum, içinde ben hatýran,
Rüsvalýk sen deðilsin, kendini koymadýn.
Sualim var divanda, kör koymam,
Yýrtarým, yýrtarým gönül.

Ziyanýmsýn, ziyan yazarým da,
Yýrtarým, kör koymam gönül.


24.02.2007

Sosyal Medyada Paylaşın: