Şair

Gözlerimi sev þair, gözlerimi
Tütün acýlarýndan yumulmuþ
Biraz tuhaf gelebilir ama
Mevlayý görmüþ
Meva ile vurulur
Acun içre, kam umulur.

Acýlarý baston ettim þair
Daha çok,
Artýk o beni taþýmakta.
Gün bu þair, gün bu...
Hokkabazlýk yok
Acýlarda yar, beni kaþýmakta

Þair, mýsralarla sevebilir misin beni?
Sözcüklerin saçýmý okþar mý?
Efsuni nefesin, bedenimi yalýyorken
Alýþkanlýk yapmýþ gecelerimden
Onun için þiirler örtüyordum
Þair, onun için
Üþümelerimden...

Dokun bir þair, ah bir dokun
Var mýsýn, yok musun be, bir sokul!
Kulakta gir, beyinde çýnýla, bedende ateþ
Sarmasýn hayale beþ yapraklý
Yoncadan Lades...
Þimdim benle yitik ve sücut
Yakýlmýþým da; yakan gelir, na mevcut...

Korkunç ve mübarek bulur musun
Sen, elleri kalem tutuyorken þair?
Acýr mýsýn hiç?
Ýnilerken kalem
Ýçteki bu alem
Oluyorken diken
Seni yazamýyorum diye hayýflarda
Bitiyorken.

Þu daðlarýn ardýný çaðýrýr kalem
Ýnim inim, iniler; içteki alem
Sýrf beþerle yanmaz, mevcut(t) la kailem
Ben seni aramaz
Arar da deðilem.


Ben seni þair, ben seni
Sarmalarda titrer iken
Sýtma nöbeti gibi...
Sen alev idin,
Batsa da yaresi, gönül onu silmez
Odun yanar da yakýþ; odunu bilmez.

11.11.2007

Sosyal Medyada Paylaşın: