BABALAR ÖLÜNCE

Babalar ölünce büyürmüþya insan
Külliyen yalan
Ben orada kaldým o son bakýþta
Mezara gömünce dönerya insan
Arkasýný dönüp yurürya, iþte o an
Ben dönemedim utandým babam
Yaþamak zorundasýnya
Aciya, çileye, hayatýn zulmüne raðmen
Öðrettiðin gibi dimdik, oflamadan, sýzlanmadan
Çabaladimya, oldu mu bilemem babam
Babalar ölünce yýkýlýrya çýnarýn
Küçük dallara tutunur gúçsüz kollarýn
Tutunduðun dallarda girer baðrýna
Hiç belli etmedim Ýnanki babam
Gõzyaþim kan oldu aktý baðrýma
Ben anne oldum, sen yoktun babam
Senin gibi olmak ne zormuþ ama
Benden çýnar olmaz ne olur bilmem
Yýkýlmam sakýn korkma, üzülme babam
Yorulmaz olur muyum, nefesim daralmakta
Þikayet sanmada cok õzledim baba
Yaslanýp uyumayý huzurla yanýbaþýnda

Ben orada kaldým o son bakýþta
Ben dönemedim utandým baba.
















Sosyal Medyada Paylaşın: