Ecel Yokluyor
Ecel yokluyor.
&&
Artýk vakit yaklaþtý, elim kolum kalkmýyor
Ecel gelmiþ kapýmdan, her gün beni yokluyor
Yaklaþmýþým demek ben, ömrümün’ de sonuna
Ecel gelmiþ kapýmdan, her gün beni yokluyor.
&&
Ben ömrümü verirken, þu dünyanýn uðruna
Yorgun düþtüm zamansýz, belki çýkmam yarýna
Varamadan ne yazýk, ben dünyanýn tadýna
Ecel gelmiþ kapýmdan, her gün beni yokluyor.
&&
Þu dünyanýn yolunda, iniþ çýkýþ yürürken
Ne olduysam yoruldum, gücüm bitti erkenden
Bitmesine ömrümün, daha çok var diyorken
Ecel gelmiþ kapýmdan, her gün beni yokluyor.
&&
Size derim ben size, bakman benim halime
Yorgunluðun izleri, vurup durur kalbime
Yapraklarýn döktüðü, þu sonbahar gününde
Ecel gelmiþ kapýmdan, her gün beni yokluyor.
&&
Gelmiþ geçmiþ yýllarým, tattýrmadan tadýný
Ecel her gün çalmaktan, vaz geçmiyor kapýmý
Doðru dürüst dünya’ nýn, çýkarmadan tadýný
Ecel gelmiþ kapýmdan, her gün beni yokluyor.
&&
21 Tem. 18
Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.