Yıldız kınası
Beyaz gemidir
Þiirlerin kýrmýzý teninde utanan zaman
Dirilip korkusuz baharlarla bulut okþuyorlar kýyýlarýmda
Topuðumda çiçekler aç kuþlarla koþarken
Yol aralanýr sesime..
Avucumda yýldýz kýnasý
Ki,
Denizler siyah deðil hep
Bir kitabýn ortasýnda ruhuma iþlenen gecelerini
D/okudukça.
Saksýlara
Buðulu camlarý ve yaþanmýþ hayatlarý giydiriyorum
Az bekle hele yuvarlansýn insanlar iyice körlüðe
Nar sessizlikle akan ýrmaðýn saçýlan tanelerinde çocuk dilim
Saçlarýmda papatyalar bir yandan
Bir yandan parmaðýmda barýþ güvercinleri
Iþýklarýný söndürmeyin sayfalarýmýn
Siz bilir misiniz nilüferler niçin eðilir göðsüme
Anlatýn ölmeden gelinciðe..
Biliyorum
Sevgiye yakýn yerde durup yalnýzlýða þehir hazýrladýðýmý
Kapýmda düþ atlarý avucuma güneþi koyarken
Söyleyin bana
Aðrýyan orman yaðmurlarý dindi mi yüzümde
Kimsesizliðini soluyorum karanlýðýnýn
Konuþkan bir kuþ gibi
Ateþinde yanmak yeþil þarkýdýr
Yan yana geldiðimde titriyor duvarlarýn elimde
Sessizliðinin üstüne düþen kollarým yaralý
Sana uzanýr aðaç gölgeli yol
Ki,çýldýrdýkça yuvarlanan elmalar
Çýðlýk atýyorum kelebeðin ince kanatlarýnda
Kalbine her iklim kývrým atan
Mavi bir mevsimim
Gök indirsin kýrbacýný düþlere binen rüzgara
Nasýl olsa güneþ eritecek taþlarý
Kaldýrýmda sýra sýra çocuklar
Hep benim yüzümle tebessüm edecek yanaklarýnda
Ve ben seninle ayný gök altýnda
Seviþeceðim..
Aç kollarýný
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.