SENET

Kendin kýr da, sakýn bir gönül kýrma,
Duyulmazsa sesin, boþa haykýrma,
Huzur istiyorsan, çok soru sorma;

Gayrý kýrýlacak dalýn kalmadý,
Kýrk yýl oldu gönlün iflah olmadý.

Ya yollar dolaþýk, ya sen þaþkýndýn,
Zamansýz sürgünsün, arsýz ýþkýnsýn,
Sular-seller gibi nasýl taþkýnsýn;

Aklým ermez hevesine, havana,
Þimdi döndü yürek, bir boþ kovana.

Çýkma bundan böyle, insan içine,
Kimseleri ortak etme suçuna,
Her gün kar yaðýyor siyah saçýna;

Çekmiyor yükünü bu köhne takam,
Anlar mý halini, uzaktan bakan?

Bir selama ettin, bin caný feda,
Girdin gönüllere bulmadýn fayda,
Bir kez oynamadýn, düðünde, toyda;

Hakkýn var mý böyle, ezip, üzmeye?
Son ver artýk, gönül gönül gezmeye...

Herkes anlar, ben anlamam kendimi,
Kanunsuz yapmadým, gecekondumu,
Bir kuþ gelip omuzuna kondu mu;

Taþýrdýn yad ele, dokundurmadan,
Vazgeç gönlüm artýk, gönül kýrmadan.

Lime lime bölün, daðýl kum gibi,
Ayaklar altýnda, yeþer çim gibi,
Dað baþýný bekle, ulu çam gibi;

Beklemekten kutlu erdem bilmedim,
Hayret, nasýl oldu, ben delirmedim?

Ömrüm uzun olsa, beklerim daha,
Bir tek senin için, girdim günaha,
Deðiþirim, ben akþamdan, sabaha;

Bazen hýzlý koþar, bazen dururum,
Sormasan halimi, budur son durum.

Sözüm senet benim, öyle tanýrlar,
Halen öyle olduðumu sanýrlar,
Hele bir duysalar nasýl kýnarlar;

Benim için, ölmekle bir kýnanmak;
Ateþlerde donup, buzlarda yanmak...



Hayrettin YAZICI






Sosyal Medyada Paylaşın: