YOLLAR

Beni bilmez, yollarý ben bilirim,
Usanmadým, kýrk yýl gider, gelirim,
Her yola düþenle, bende sanki ölürüm;

Yola çýkmak, bazen yara çýkmaktýr,
Her sabah bir baþka dara çýkmaktýr!

Umut eker bazen, yolcuya yollar,
Mecburiyet olur, baðlanýr kollar,
Acil bir çaðrýda, tutuktur diller!

Yol olur, rahmete açýlýr önün,
Yol olur, kanlý bir ölümdür sonun!

Yol demek, gerçekte ulaþmak demek,
Biraz sonsuzluða alýþmak demek,
Belki de, yar ile buluþmak demek;

Buluþturan yollar, ne güzel yoldur,
Yalnýzlýðýmýza, kanattýr, koldur...

Yine çaðrý geldi, yola çýk erken,
Uludað’ýn, þimdi karý erirken,
Bahar camdan yüzümüze gülerken;

Düþüp yola uzunca el salladým,
Bekler diye, yare haber yolladým.

Nasýl bitmez, bülbüllerin gül derdi,
Biter ömür, bitmez, bizde yol derdi,
Sevdiceðin bir gün daha kal derdi;

Kalamazsýn, seni yola yazmýþlar,
Mezarýný yol üstüne kazmýþlar...


Hayrettin YAZICI




Sosyal Medyada Paylaşın: