Tamah
duaya kalkan elinde bile, nefretle parlýyor du çelik
emin bir el yokmuþ yaslanacak
sapasaðlam duran yalan
bir bacadan dökülen kurumlar gibi
tutulur yaný yok
beni büsbütün saran bir masaldan
ansýzýn gerçeðe uyandým
bir filmden, bitirilen bir kitaptan kalan
o derin sessizlik zýrh gibi üzerimde
daldýðým derinlerde
iki tatlý söze tamah ediyorum
aklým da cevaba göre deðiþen sorular
bilemediðim yada geç kaldýðým tedavülden kalkmýþ
artýk sonraya kaldý kendimi ýspatým
ona kalýrsa bir rakibim ama
yenilmeye oynadýðýmý görmüyor
ayaðý takýlsa, azýlý bulduðu suçlu.
ve sen gardiyan
ben nereye koyacaðýný bilemediðin mahpus
efsunlu renklerine sarhoþ
her gittiðimde aklým geride
yol kum saati misali aktýkça azalýyorum
parçalarý daðýlmýþ, eksik bir puzzelým
yada gizlerinde saklý bir kayýp
ne pusulam var ne haritam
sen çýkýþýn aksi yönünde ki ýþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.