Çocuksu Hayallerim

Kaðýttan gemilerim vardý
Mavi denizlerde yüzüyordu hayallerimde
Dalgalarla boðuþuyor
Sýðýnacak bir liman arýyordu
Kara görünmüþtü uzaklardan
Yolcularýn hepsi güvertedeydi
Kimi el sallýyor kimi de aðlýyordu
Nasýl da heyecanlanmýþtý kalbim
Yerinden çýkacak gibiydi

Gözlerimin önünde ki sis perdesi açýldý
Çýktým hayal dünyamdan
Gerçeklerle yüzleþtim
Ben hala senin gittiðin yerdeyim
Yalnýz ve bitkin
Herþey olduðu gibi duruyor
Deðiþen tek þey
Giderken yaralý yüreðimi de yanýnda götürdün
Gözlerin beni býrakýr sandým
Yine yanýldým

Sana olan sevgim hala ilk günkü gibi
Yakomozlarýn bende saklý gülüþleri
Okþardým her gece hayal denizinde
Söyle
Ne oldu da deðiþtin
Hangi göz nazar deðdirdi bize
Hayal kýrýklýðýnda öldü özlemlerim
Cam kýrýklarý arasýnda parçalandý düþlerim
Yok oldu yüzümden gülüþlerim

Göz kapaklarýma hüzün yaðmurlarý yaðýyor
Artçý depremler yýktý son kaleyi de
Ayakta durmaya yok takatým
Hüzzam makamýnda ses verir
Aðýt olur dilimde türküler
Yaralý bir martý düþer ayaklarýmýn dibine
Kanadýnýn biri kýrýk
O da sahipsiz benim gibi
Hiç bu kadar ayrý kalmamýþtýk seninle
Böylesine yalnýz hissetmemiþtim kendimi ...





Refik
01 . 07 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: