Öyle bir baktýn ki gözlerime
Çarpýldým kala kaldým öylece
Bilemezdim yangýnlarda kalacaðýmýzý
Ýki ayrý beden de tek yürek olacaðýmýzý
Akýl tutulmasý yürek çarpýntýsý yaþadýklarým
Tek engel aramýzda ki mesafelerdi
O’nu da aþýyorduk bir þekilde
Telin sesi çalýyordu hergün saatlerce
O kadar çok ortak yanýmýz vardý ki
Ayný þeyleri düþünüp hissediyorduk
Telepati kurmuþtuk beynimizde
Altýncý his deðil çok farklý bir þeydi bu
Yeni açmaya çalýþan
Sarmaþýk gülleri þahitti
Gökmavi karbeyaz güller hediyeydi sevgimize
Kokusunu senden almýþtý çiçekler
Çalan telin merhaba sesiyle irkildim
Karþýmdaki ses sevdiðimin sesiydi
Kýsýk sesle aðlýyor konuþamýyordu
Lütfen aðlama dedim
O’nun bir damla gözyaþýna kurban olurdum
Hýçkýrýklarý gözyaþlarýna karýþýyor hissediyordum
Rüzgar uçursun diye yanýna kanatlanmak istedim
Ay çoktan girdi bulutlar arasýna
Demir bir örse de parçalanýyor yüreðim
Gecenin ýrmaðýnda yüzüyor düþlerim
Karanlýklar korkutucu sürgün etmiþ yýldýzlarý
Küreksiz bir kayýkla eþlik ediyorsun bana
Kasýmpatýlar sessiz eðmiþ boynunu
Vucudumda sevdamýn aðýr yanýk izleri
Sýzýsý coþtu yine bu gece
Ne kadar aðlamayacaðým desem de
Gözyaþlarým yaðmur olup düþüyor üzerime ...
Refik
03 . 11 . 2016
Ýstanbul