SİLİK İMZAM...
Avuçluyorum…
Yaðmur kokan gecede eriyen
Toz bulutlarýnda fink atan
Þiir misali renkleri…
Bozuyorum baþtan ayaða
Giyindiðim lanetin çehresini.
Adýmlamakla meþhurmuþ yüreðim madem
Hangi izbeye kuracaðým tuzakla
Alt edeceðim nefreti?
Bozgundan kaçan
Bozdurup bozdurup baþa saran
Zemheri misali düþleri
Topa tutan ne çok gerçek/miþ de
Gelecek engelli bendime
Bir serçe dadandý aniden.
Gagasýnda tutunduðum
Gevrek gülüþlerinde yok olduðum
Gizemli devrem:
Zamanýn mülkiyetine dokunamazsýn
Israrcý söylemlere de kucak açýp
Banamazsýn içindeki sevgiyi
Sana aldýrmayan yalancý gülücüklerle
Bombardýmana tutan
Tutsak serzeniþlere.
Hem de boydan boya
Arþýnladýðýn
Tümce odaklý acýlarýnda
Sersem sepelek kurduðun
Mutluluk masallarý.
Kurda kuþa yem oldum iþte
Serilmekse serdim içimdeki biteviye
Özlemi
Armaðan ettiðim bilumum gölgeye:
Sarýp sarmaladýðým kadarým
Zamansýz geldiðim dünyanýn
Bozguna uðramýþ fýtratým
Gönül gözünde en itibarlý acýyým.
Dün mihraklý kelamýn
Zihniyetinde
Düþten bozma bir gerçek kadar
Yalanlarýn sunumunda
Ýçimi pazarladýðým þiirlerin minvalinde;
O kör nokta,
Baðnaz yüklem,
Dar açýlý sýfat
Ýçten dýþa açýldým
En gizemli seyrinde benliðin
Özne tadýnda
Ýþittiðim her azarýn.
Kumpasý lanetin,
Efkârý düþleyen benliðin
Yoldan çýkmýþ nefsi.
Zaruri bir tüketim mi sevgi yoksa?
En alasý deðil mi
Sevgiyle eriyen buzlarýn
Sel olmuþ yeli…
Sivri burnunda kuklanýn
Hayra alamet oysa yine
Gönülle yaþayan âlimin
Sönmeyen gözünün feri.
Bir düþ’e tutuldu gönül
Bir zemheride
Savruldu fellek fellek
Seherin ritmi.
Aþka delalet kursaðýmdan geçmeyen
Yoksunlukla ilintili madem
Vazgeçilmezliðin közünde
Ýhya edilesi yürek.
Haþmetli sevdalar
Zikrin bam teli.
Yanlý ve haris duygular uzak dursun benden,
Demenin þevki
Varsýn kalsýn havsalamda.
En namert sözcükleri sildim defterden
En kibirli duygularý da öldürdüm ezelden
Bir mihraba yenik
Bir de varlýðýna tutsak isem
Kem gözlerden korktuðumu gizlemezken
Neye yarar tek kiþilik mücadelem?
Bir eleme bir satýra yatýrdýðým her cümlem?
Aþkýn hüsranýna banýp ömrü
Yanýk ve fevri söylemin de dibine vurmuþken
Kayýp neþem…
Demli yalnýzlýk:
Mimarý sen misin?
Kaygan zemin:
Düþen hep gözden
Bir istila adeta
Beylik kayýplardan kurduðum
Denklem.
Baðlansa basiretim neye yarar
Figaným?
Yanýp sönen telaþým
Belki de içimde baki her ukde…
Dünlük tasamdan
Güne kavuþamadan
Ölüm fermaný adeta
Kayýplarýma attýðým silik imzan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.