KIBLEMDE SOLUK DİZELER...

Bir düþ’ü sahiplenebilirsin
Kýymet bilmediðin hatýralarýn,
Göçen hazan yapraklarýnýn
Endamýnýn biteviye hýçkýrýðý
Zalim sunumunda cihan bildiðim
Gönülsüz yaþanmýþlýklarýmla
Aþk, diye þiirin iksirini içtiðim.

Yâd edip dünü de, günü
Sersem bir cümleye serdim.
Sanrýlarýn menkýbesine doldurdum hüznü
Dur durak bilmediðim mevsimsiz ölümlerin
Kýblesine yýðdým iþte
Aciz benliðin ufkuna yaraþýr
O kelam sýzým.

Belki zafiyetlerin tutsaðýdýr her kelime
Söz birliði ettiðim kaderin
Ýhlal ettiði yapraklarý
Hani daha dün gibi
Göçüp giden çýnarýmýn.
Ah, beyhude serzeniþlerim!
Zaman, mekân özlemi
Konup da kanatlarýna nefesimin
Zuhur eden hangi teselli ise
Temsil ettiðim bir ömür.

Zanlar da yakar
Zaman hepten yalar acýlarýný.
Baðnaz sarnýçlar
Firar eder
Perde perde yükselen hüznün buðusuna da
Þerh düþer
Ýçimdeki körpe sitemler:
Hem baðýþlandýðým
Hem bahþedilen bunca asil zerreyi
Top yekûn sildiðim
Kayýp makamýnda sözsüz yalanlar
Sýfat nazarýnda
Suskun lakaplar
Yine ant içtiðim
Sefil benliðin
Rüþtünü ispatlamakla nakþeden
Dokusunda zifirin
Baðnazlýðý
Aþkýn yalnýzlýðý
Tetiklerken düþbaz kýblemi
Tutunduðum deðil
Tutmaktan men ettiðim asi kalem
Zarif bir tebessüm meyleder de
Züðürt tesellisi
Yazdýðýma binaen bunca ölümlü þiiri
Ýki dudaðým arasýnda kopan
Vaveylasý adeta
Tutuþan içimdeki zemheri.

Zaafým da sen
Sefil kabrimin
Issýzlýðý da…
Bir dirhem de olsa
Keþke
Ererken son faslýna
Bu yüreksiz coðrafyasýnda elemin
Kandýðým doðasýna her insanýn.

Gönülde ne yalan ne talan ettiðim
Ömürlük bütçem:
Kazanýp da kaybettiðim
Ayan beyan.
Þimdi ettim yeminimi
Bozmadan da yüreðin istikametini
Ölümün peþinden sürükleniyorum
Kâfir atlasýnda þiir benzeri kelamýn
Naaþýna dokunup da usulca
Gidiyorum
Þehirler istila etmeden yüreði
Kýblemde soluk dizeler
Men etmeden
Ýçimden sýzan son yaþam belirtisini.

Yeter ki nifak sokmasýnlar
Hazan benzeri bir yaz’a nazire ederken
Belki maruzat bellediðim
Bunca i mgeyi
Sunup sunup ölmeden
Yazdýðým son menkýbe.

Sosyal Medyada Paylaşın: