Hakim Bey

Hakim bey

-Çokçadýr beynimin sakini deðilim
Araya derin uçurumlar gireli-

Kanayan her yara adedince
Saðaldým, sýkýldým
Kendime en büyük eziyet yine ben kaldým.
Yanýldým, yangýndým
Ýçimin derin uçurumlarýnda.
Ellerim kaydý kaburgalarýmdan
Kalbime tutunamadým.
Sýðamadým
Soluk boruma
Kendime koca bir hiç kaldým

Saçlarýma oturan karakýþ
Sakalýmda ak pak acýlar
Nicedir üþüyor ellerim
Býyýklarýmda nikotin sarýsý
Ben geçiyorum yalnýzlýðýn içinden
Bütün kavgalarýn sebebi,
küskünlüklerin mimarý
Her ayrýlýðýn azmettiricisiyim.
ellerim günahkar
vebali boynumda tüm aþklarýn
Bundan iki yakam gelmiyor bir araya

Benim hakim bey her ayrýlýða sebep
Kýr kalemi kes cezamý
Demir parmaklýk ardýnda her gece
müebbet bir yalnýzlýk düþsün payýma.
Pembeye çalýyor tüm gün doðumlarý
Güneþ ilk beni selamlýyor her sabah
Solgun çiçekler benim eserim
Boynu bükük çocuklarýn ben çaldým þekerini
Tüm aþklarýn ben biçtim ederini...

Gitmeliyim
Anadolu’da bir dað köyüne
Solumalýyým tezek kokan bir bacanýn isini
Susturmalýyým iç sesimin sesini
Geceler haram
Heceler harem olmalý her dem
Ölüme selam verip susmalýyým madem
Aðzýmda çocukluk küfürlerim
Ýçimde gençlik heyecaným
Geçmeliyim ölü bir aþýðýn düþünden...
Sosyal Medyada Paylaşın: