Gidişin Hüsran Bir Beste
Avci04
Gidişin Hüsran Bir Beste
Nereden düþtü hatýrýma bilmiyorum
Kaç saattir ayný þarkýyý mýrýldanýyorum
“ kim bilir kimler var þimdi kalbinde”
Ve nedense þarkýyla birlikte adýn da dolandý dilime
Üstelik rakýmdan sadece bir yudum aldým
Ve bugün o gün olmamalýydý
Takvimde tam olarak o gün Temmuz sýcaðý
Hiç hesapta yokken aklýma düþüp
Birazdan beni yerden yere çarpacak olan özlemin mimarý.
“ sen beni unuttun çoktan belki de”
Sahi aklýnýn ücra bir yerinde kaldý mý benden bir iz?
Bir koku, sima, giz...
Ne bileyim iþte herhangi bir þeyden ansýzýn düþüyor muyum aklýna?
Ne güzeldik bir zamanlar
Sen ve benim toplamýydý, biz.
Þimdi bizsiziz
Sessiziz
Ýki yabancý gibiyiz..
Bir selamý birbirine çok gören
Ve birbirinin ömründen hiç geçmemiþ yabancý iki kiþiyiz
Rastlantý bile olsa
Belki de bir yerde göz göze gelme ihtimalimiz olurdu.
Bursa dediðin avuç kadar þehir
Sahi hiç mi özlemedin
Gülüþümü, kahkahamý, ellerimi...
Aðlamamý dizinin dibinde
Avuç içinde terlemesini ellerimin.
“ ben hala yaþarým eski günlerde”
Evet bu o gün, artýk anladým
Yine ayný masada oturmuþum
Senin oturduðun koltuða akþam güneþi misafir
Yemeyip masa altýndan etleri paylaþtýðýn
kedinin gözleri seni arýyor
Garson, acýr bir bakýþla
Neden tek oturduðumu anlamaya çalýþýyor.
Daldýrýp gözlerimi ufukta bir noktaya
Burada olmalýydýn diye mýrýldanýyorum
Tamda burada, þuanda.
Temmuz güneþi batarken ufukta
Tenimi kavuran iyot
Gözlerimi dolduran hasret
Ve genzimi yakan yokluðun..
Hepsi burada iþte
Bir sen yoksun...
“ her þeyde sen varsýn unutamadým”
Tuzlukta duran parmak izin
Kadehte hala dudak izin, eminim.
Eti bölüp ikiye, býçaðý tabaðýn kenarýna koymuþsun
Rakýna iki buz atmýþ,
Semizotu ve yoðurdu
Derdime katýk yapmýþsýn.
Çok olmuþ sen gideli, hayli çok
Masada kahkahan kalmýþ
Gözümde ferin
Ýþte tam þurada kalkýp gidiþin, hayli derin
Ayný noktada sabitlemiþ gözlerimi
Bekliyorum dönmeyiþini...
“ her sevgi zamanla bitermiþ derler”
Bende öyle düþünmüþtüm bugüne dek
Unuttuðumu,
Asla canýmý acýtamayacaðýný
Aklýmdan, ruhumdan
Hatta her zerremden çekip gittiðini
Olmadý yine
Sanýrým gün batýmýna yakýn gidiþin
doðmdan güneþ aklýma geliþin
Beni benden ediþin
Gidiþin...
bir vebal gibi üstüme geliþin
“ benimki bitmedi anlayamadým”
Anlamsýz artýk þu yokluk
Yalnýzlýk,
Bir çare kalýþým
Hududumu yitirmiþ
Vuslatýmý þaþýrmýþ
Kendimi terk etmiþ olmam lazým
Bana yabancý
Sana yalancý ömür kalmýþ
Bitti sandýklarým tokat gibi patlayýnca yanaðýma
Ne kadarda özlediðimi anladým
Olsaydýn þimdi, þurada
Gözlerinin içinde kaybolmayý seçerdim
Seçemedim
Yenildim
Bu yangýn sonrasý kül kaldým
Þimdi sen deli bir lodos
Ondan böyle küllerinden geriye
Bir hiç býraktýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.