YALAN

Gönül servetimi daðýttým bir bir,
Hepsi bitti, bana bir þey kalmadý.
Han kapýsý, çalmadan da girilir,
Bu hale geliþim kolay olmadý.

Kimi gelip vurdu, gönül telime,
Kimi býçak vurdu gonca gülüme,
Kimi gülüp geçti, bedbin halime,
Uzun süre konuk kalan olmadý.

Kaldý derinlere bakan gözlerim,
Gönüllere iþlemeyen sözlerim,
Yokuþlarý çýkamayan dizlerim,
Beni sokan bir tek, yýlan olmadý.

Ýki yüzlülükten, býktým riyadan,
Uyanmadý elli yýllýk rüyadan,
Nice güzel gelip, geçti sýradan,
Yüzüme bir ömür, gülen olmadý.

Derler ki, bu senin hüsnükuruntun,
Ya sal gemlerini, ya sýký tutun.
Çocukluktan kalma, galiba korkun,
Çektin bunca acý, bilen olmadý.

Bundan böyle, bilmen de kar eylemez,
Hiç bir güzel, beni burda eylemez,
Kimse çýkýp bildiðini söylemez,
Artýk söylenecek, yalan kalmadý.


Hayrettin YAZICI




Sosyal Medyada Paylaşın: