Hanem

Diyeceklerim var sana , bilmem ki konusmayi
Sana benzeyen dunyadan soz acmayi
Þurada senin icin , yanlýz bana ait gizemli evim
Issýzdýr evet , ama , icinde benim sýrlarým
Bilmem öyle laf kalabalýði , girince anlarsýn

Bu ruhun yüzyýllýk akdine bina edilmis mimari
Duygular duvarlardan yansýr , hissedince yakar seni
Yerlerden yaðmurlar fýskirir, susarsýn görünce
Nemlidir evet , ama , nisan havasinda umutlarým
Bilmem oyle dertlenmeyi , okuyunca anlarsin

Hele Güneþ gosterdi mi , karanfil kýrmizisi yanaklarini
Los odalara , Alev aldý mý þiirde saman kaðidi
Duygu kýrpýntýlarý kýrilmadan gecti mi hucrenden
Burada gece karmaþasý , düsler ipe asýlmadan
Tül cekmis zýfiriye gece , bilmem öyle aydýnlýðý..

Aslinda ayrýlýklarýn, hüzünlerin ve bugünlerin, narin cazibesi var
Biliyorum , yazmanýnda hosnutluðu
Fani bedenlerin arasindan sonsuzluga bakmak
Okumak kimseler bilmeden , zamaný
Vuslat olan yerde , el pence divan durmak
Hayal-i sukutta durmadan yol almak ..
Sosyal Medyada Paylaşın: