YAKIP GİTTİN BEDENİM’DE ATEŞİ

Güneþimdin, karanlýðýma
Iþýðým olarak girmiþtin hayatýma
Sen gittin gideli gündüzlerim döndü geceye
Umudumdun hayalimdin geleceðime
Yüreðimi param parça koydun
Þimdi darmadaðýnýðým sokaklarda

Bardaðýmda zehir oldun
Acý oldun keder oldun
Yudum, yudum içtim gün be gün
Eriyip kayboluþuma þahit oldu
Toz kaplý yattýðýmýz bu oda
Giderken ateþimi yaktýn
Kibrit oldun benzin oldun bedenimde
Sönmeyen ateþim oldun
Esir olmuþum sevgine
Kat, kat çözülmeyen düðümlerle
Baðlamýþtým seni yüreðime

Bilemedim sonunu düþtüm tuzaðýna
Geçti aylar, geçti yýllar
Hep acý oldun
Ok gibi saplandýn yüreðime
Geçmez oldu býraktýðýn acýlar
Kalpsiz miydin neydin
Gönül gözün kör mü görmezsin beni
Boþuna geçti
Seni sevmekle ömrüm baharý
Ümidim bitik,
Hedefim yok yarýnlara

Yapayalnýz tek baþýma daðýn eteðinde
Sahipsiz kanadý kýrýk kuþ gibi
Kurda kuþa yem olmaya hazýrým sayende
Aklým karma karýþýk
Kader mi desem bu yaþadýklarýma
Böyle kader böyle hayat olmaz olsun
Yüce Allah’tan tek niyazým

Vasýf’ým Her sabahýn kuþluðundan
Kaç yýl geçti aklýmda tutamadým
Senin içindi senin mutluluðunaydý
Tüm dualarým
Derman olmuyor dualarým kaderimle derdime
Böylemi bitecekti bu aþkýmýz
Böylemi ayrýlacaktýk
Verdiðimiz mutluluk sözleri
Kalbimde yazýlý satýr, satýr
Hani ölüm olacaktý tek ayrýlýðýmýz.

VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
20.06.2018 ÇARÞAMBA

Sosyal Medyada Paylaşın: