denize çýkan sokaklar gibisin sevgilim ayazýn ortasýnda kývýlcým uçsuz bir okyanusta sandal gibi kokuþmuþluðunu duymayan boþ kalabalýklarda kendini dirilten umutsun...
yüreðimi kavrayan adam kadýn isyanýndaki haykýrýþlarda bul beni sisli çatýlarýn üzerinde doðan ay ýþýðýnda çýðlýklardaki en derin boþluklardan tut acýnýn ortasýnda gülümserken sev beni hissettin mi, adým dudaklarýný terk ettiðinde, bir tutam bahar kýmýldýyor yüzümde...
korkmadan bak yüzüme susturma gözlerimi denizlerce düþlerini aðlýyorum belki veya keþkeleri soyundum gözlerindeki sonsuz ülkede yaþýyorum