anlamsýzlýk... kelimelerle düþünmek gibi midir? renklerle hissediyorum ama giyemiyor hiç bir kelime zihnimin yollarýnda uçuþan resimleri
anlamsýzlýk... göðsümde beyaz bir güvercin kelepçeli beyazýn tutsaklýðý nasýl da ben... duvarlarý yükseltiyor insanlar yaprak kenarýný severken ben uyuyorlar daha da derin gecenin soluðunda, denizin hýçkýrýðýnda, uyanýrken ben...
anlamsýzlýk... gözlerimin gölgesinde Afrika hep ayakta saçlarýmda Hindistan’ýn cýlýz parmaklarý avuçlarýmda isimsiz çocuklar sahipsiz gözyaþýnýn tuzu burnumda yaðmurlar sýrtýmý býçaklýyor artýk kalbimin kilitleri son kez döndüðünden beri en çok acýyý giydiremiyorum kelimelere önemli deðil zaten kimse okumuyor, alnýna kan sürülmüþ cümleleri...
anlamsýzlýk... kurþun kovanlarýný da okþar yýldýzlar dünyaya namlu aðzýndan bakma, göremezsin...
anlamsýzlýk... aþk, sýnýr ihlalinden sürülmüþ en sabýkalý masum þimdi ya sen? yaþýyor mu hâlâ çocukluðunun hafýzasýndaki kuþ sesleri?
✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Apsara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.