Güvercin Göçü
güvercinler göç etmez sevgilim
sen en iyisi kaçýr beni
yarýn deðil þimdi gidelim hadi
karnýmda kafeslere deðen kanat çýrpýnýþlarýna aldýrma
hayalden hýrka ördüm sýrtýna
gidelim
yollarýn gökyüzüyle seviþtiði yerler bekler bizi
sessizliðin cömertliðini alalým yanýmýza
yakýþýr dudaklarýna olan borcuma
yakýþýr, aramýza sýzýp
ellerimizden küçük bir çocuk gibi tutan
huzurun mahcubiyetine...
gidelim sevgilim korkmuyorum
gözlerinin gecesini örteriz üzerimize
yýldýzlara gömeriz geçmiþin sýzýlarýný
gerdanýma düþen
ýlýk yaðmur damlalarýndan öpersin
þefkat dudaklarýnda þehveti yendiðinde
bizi doðururuz yeniden...
uzaklara deðil
içimizdeki ülkeye kavuþsaydýk nihayet
bahçelerde güneþe aþýk yasemenlerle
günün acýsýný taþýrdýk birlikte
þair yüreðine yaðmur yaðdýrýrdým gözlerimden
hüznün bana vasiyetidir
yalnýzlýðýn son nefesinde
bulutlarý aðlayacaðým...
ýssýzlýðýmýzý soyunsaydýk sevgilim
hayata pansuman yapar gibi yaþardýk
kalbimiz kanadý kýrýk kuþ misâli
bir gün iyileþip uçtuðunda avuçlarýmýzdan
bitmezdi yolculuklar sevgilim
çünkü aþk gidiþinden baþlardý hep...
biz güzel ayrýlýrýz sevgilim
aþk barýþý terennüm eder ayrýlýk þarkýlarýnda
tekrar vâr oluruz biz
yokluðumuzu anan isli þehirlerin çatýlarýnda...
✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.