YOKLUĞUNDA ZAMAN DURUR

Eðer yüreðinde yoksa yerim
Býrak aðýtlarýmý býrak bende kalsýn
Yaþamak istemiyorum ihanetini aþkýn
Dayanmak zor yalnýzlýðýnda akþamlarýn

Unutmak mümkün deðil seni
Bir þarký gibisin hep dilimde
Aðýr aksak ilerleyen zaman içinde
Akþamdan kalma sarhoþluktur benimkisi

Birgün sen de anlarsýn
Katran karasý gecelerde yalnýzlýðý
Maziden kalan ne varsa yýrtýp atarsýn
Lanet edersin yaþadýklarýna
Sevmek neymiþ o gün sen de anlarsýn

Bir þeyler eksik içimde
Ne gelecek kaygýsý
Ne de beklentisi kaldý
Paramparçayým toplayamazsýn ki

Sustu kuþlar ötmüyor artýk
Çiçekler boyun eðdi yüreðim aðlamaklý
Dün yok yarýnlar beklemede
Zaman kalleþ hayat bir tiyatro
Saatler seni gösteriyordu dudaklarýmda ismin

Þimdi çok uzaklardasýn kaygýlardan uzak
Ne zaman gelmek istesem kurulur tuzak
Bir tek hayalin kaldý gözlerimde
Bazen dil susar konuþurduk bakýþlarýmýzla
Þiir gibi bir þeydi seni yaþamak

Seni sevdiðimi nereden bilecektin
Hiç fýsýldamadým ki kulaklarýna
Sabahý olmayan gecelerde sen diye aðladým
Senin yoktu haberin
Hiç silmedim ki yanýnda gözyaþlarýmý

Bu dünyadaki en aðýr yük
Sevdiðinin kalbini avucunda tutabilmektir
Ayrýlýðýn dilsiz olduðunu senden öðrendim
Ve ben tek kelime edemedim

Anlamaya çalýþmadýn hiç beni
Yüreðime girmeyi denemedin
Oysa
Anlatabilirdim kendimi sana
Kimbilir severdin belkide
Seninle bir olup kenetlendikten sonra
Ölümün bile bizim için
Anlardýn bir baþlangýç olduðunu...




Refik
18 . 06 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: