SOL YANIM BOŞ

Sana gitme demeyeceðim
Sen kararýný çoktan vermiþsin
Vazgeçmeyeceksin biliyorum
Ayrýlýk treni geliyor bak
Yanýnda götüreceðin þey yüreðimdir

Yalan söyleme bari giderken
Söylediklerine sende inanmýyorsun biliyorum
Yalanmýþ aþkýnda sevginde senin gibi
Gözyaþlarýmýn gerçekliðinde incinirsin

Acýyý öðrendim seninle
Deðiþik duygular tattým
Yanýmdayken bile yaþýyorum özlemini
Seni anlatan tüm þarkýlarý
Tekrar tekrar baþa sararak dinliyorum

Ruhum sarhoþluðunu içiyor doyasýya
Ulaþamadýðým aþkým diyerek
Eriyip içine akýyorum her gece
Islak kirpiklerine inat
Gözlerimi gözlerinden ayýrmadan bakýyorum öylece

Zamana meydan okurcasýna
Yine bildiðimizi okuyor
Tüm tabularý kýrýp olmazlarý yaþýyorduk
Öylesine sevmiþtik ki birbirimizi

Hatýrla düþen o çið tanelerini
Beyaz bir örtü gibi kaplýyordu heryeri
Güneþin doðuþunu bekliyordu
Tabiat can buluyordu her damlasýnda sanki

Sen yoksun ya
Kahýr dolu rüzgarlar esiyor içimde
Sol yaným yine boþ
Ondandýr bu göðüs aðrýlarým

Yýkýlýp kalýyorum bu saðýr akþamlarda
Sensizliðin bir adý da ayrýlýkmýþ
Þimdi bu feryat figaným sanadýr sana
Sanadýr bu aðlayýþlarým
Gözümde büyüdükçe büyüyor hasretin
Artýk hep hüzzamdan çalýyor þarkýlarým ...




Refik
18 . 06 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: