Yabana Atma Bu Sevdayı

Uyan bu kirli ayrýlýk düþünden
Yabana atma bu sevdayý, ölüm var.
Sen aklýmýn orta yerinde,
isyana durmuþsun.
Hangi eylem, hangi söz uslandýrýr.

Oysa sen sevdaya asi deðildin,
Aþka hudut çizmezdin.
Kayýyorsun gönlümün yataðýnda
Kanýyorsun bak kaderimin ince çizgisinde
Kanýyorsun Dicle gibi,
Mezopotamya’yý duyururcasýna.

Benim umudum,senin gülüþlerine
Ýpekten bir tel ile baðlý iken,
Sen hüzün makamýnda,
Hasret türküleri d’okuyorsun,
Kalbimin dokusuna.

Sonra bir "Ah "düþüyor kalbimin orta yerine
Dönüp dönüp sana susuyorum,
Baþka çarem mi var?
Sen rivayet sayarken,Soluðumda gezindiðin günleri
Ben hayatýmýn yaþanmýþ,Tek yaþantýsý olarak görüyorum.

Suskunum tek heceyle tükettim nefesimi,
Konuþursam yokluðunu anlatýrým kendime.
Umudun sesi kýsýlýr garip yüreðimden,
Gayrý ecel dýþýnda,
Bir baþa, bir cana kalýrým.
Sosyal Medyada Paylaşın: