EFSUN...

Ölümü þahit tuttum…
Bir geceyi ilah bildiðim
Bir aþký sure tadýnda özümsediðim.
Þehirdim önce
Þiir oldum ardýndan gelen geceyi
Gerisin geri kovalarken
Hücumuna rem oldum
Kem gözlerden ýrak
Yana yakýla özleme biat
Kör yüreklerin
Korunda tutsak
Bir dem oldum.

Örtündüm
Örttüm
Örttüklerime siyah sürdü aksi
Nükseden beyazý bile lanetleyen
Ýblise lanet yaðdýrdým
Gecenin zifirine baðýmlý
Aþkýn yýkýmýna en saðlam
Binayý sundum evrene:
Ýçimdeki acýlarla ördüðüm
Serzeniþi yönelttim önce kendime.

Tutsaklýðýnda kaderin
Þerh düþtüm günüme
Mazimi uyutup
Yarýný milat bildim.
Bir þehirdim
Bir þiirdim
Bir þaibeden çýkýp yola
Eren efsuna
Kim ise uzak durdum
Uzak tuttum nefreti
Umuda bandým yüreði.

Aþk kazan ben kepçe
Belki en tutkulu tutsak
Yine lav ettiklerimin güncesinde
Bir ömür sundum yarýna:
Yarýna çýkar mýyým, demeden
Dünümün kibrini öldürdüm kalemimle
Tutanaklarýna geçti kader
Ve bile bile iflah olmayacaðýmý
Aþkla demlendim
Özlemle dertlendim
Kayýp naaþýnda mutluluðun
Kilitlendim gökyüzüne.

Rahmetine Rabbimin
Bandýkça bandým sevgiyi
Karýp dünü
Yâd ettiklerime rahmet okudum
Ýndinde sevginin
Temenni ettim
Ulaþmak adýna dileklerimle
Sonlanmadan yolculuk
Kayýplarýn dilinde
Dinimde saklýydý nüvem
Titrimde olsa da zaman zaman hazan.

Yandýklarýmý yazdým
Yazdýklarýmý yaktým
Bir lal heceydim
Gülüp gülmemeyi dert etmede
Tutsak olduðum dikenlerime
Batarken içimdeki çocuðun elleri
Neþemi saklý tuttum sakilce
Kâh ediminde vefanýn
Kâh kalbura çýkan sevdamýn
Nakþettim en büyük acýyý
Rahvan kýyýlarýnda ömrün
Sulh bildim
Dostlarýmýn nazýný.


Sosyal Medyada Paylaşın: