ŞİMDİ ÖLEBİLİRİM, LEO...

Gözlerim mimliyor acýlarý…
Rahvan kýyýlarýnda hayatýn,
Dokunaklý su sesi
Yine sure tadýnda
Ýçimdeki beyitler
Ben eþkâlimi yok sayýp
Düþmüþken yollara,
Saf tuttuðum ýrmaklarda
Saflýðýma biat
Hüzün adýna baðdaþ kurmuþum da…

Med-cezir etkisi her yeni gün
Ýçimdeki yüksek ökçeli þair
Oysa ben kýlkuyruk bir tutsak
Zamanýn, mekânýn ötesinde
Bir kuru zatým:
Bir de kurak hezeyanlarým
Üflediðim içimde
Duymayý deðil
Duyurmayý teðet geçtiðim
Yine ömürlük hayallerim.

Þimdi ölebilirim, Leo:
Týpký senin son feryadýný
Duyan yanýndaki kuþku;
Kuþ bakýþý dünyaya
Ne aðýr gelmiþse omuzlarýna.

Kuytularýndasýn okuduðum kitaplarýn,
Sararmýþ yapraklarýn
Arasýnda
Unutulduðumun da farkýnda
Benden daha deli
Hangi titri yok sayarým ki?
Mil çekilen gözlerine hüznün
Hangi sevinci yerleþtirip?
Kendimle hasbýhal ettiðim
Gecenin deminde
Derinlerde bir sesim belki de:
Uyluklarýnda þiirlerin
Kuyruk acým da yok hani:
Ne düne ne de dün mizanseninde
Ördüðüm yarýnlarýn cibilliyetine
Sunumum belli ki hem de
Cahilce
Kendimi koyuverdiðim
Bir boþluk.

Gülme özürlü naaþýmda
Günleri tek geçtiðim
Ýllet geceye sokulup
Bizatihi unutulmaya rest çektiðim
Ömür denen ringde…
Hadi öp dudaklarýndan kaderin:
Ne esefle yenildiðim
Ne sehven maðlup bildiðim
Kuru sýký düþlerim;
Bir örtü misali
Sýzdýðým
Ýndindeyim iþte rehavetin:
Ne aþký namert
Ne insaný yok saydýðým…

Bir deli i mge iken nazarýnda
Hangi ukdeyi de öldürsem yeniden?
Döþünde yangýnlarýn
Sulasam içimdeki isyanlarý…
Kâh büyüdüðüm kâh küçüldüðüm
Ýçimdeki dirlik denen ülkenin
Hatta o emsalsiz hayallerin.

Belki batýlýyým yüreðin
Belki bir batýnda
Ölümle doðumu eþleþtirip
Günbegün seðirtip
Hüzün iken semirip de
Mutluluða nispet yapan
Kayýp kýtalarýn
Hangi yarým adasýyým kim bilir?

Suladýðým tarhý gönlün
Sonlanan ömrün
Güngörmez ufkunda
Gülmekle aðlamak arasýnda
Derin bir izbe
Sadece
Sevilmeyi arz ettiðim.



Sosyal Medyada Paylaşın: