Ölümün Adı Eflatun

Esmer çakýl taþlarýnýn yüreðimi hýrpaladýðý,
Yosun yeþilli gecelerin,
Boran yemiþ göðsünden,
Ýnce ince dökülürken ipekten ak.
Günah temizleten yaðmurlar,
Balya balya acýyý istifliyorum kalbime.

Kalbim ki,
Cehennemin kor ateþlerinden sýyrýlmýþ,
Bir tutam çarpýntý kütlesi.
B/oynumda karanfil kokulu urgan,
Saklý kalmýþ düþlerimi ifþa ediyor.

Yaralarým kanýyor,
Taþralý bir süvarinin namlusunda,
Gül kokusu gelir her akþam alacasýnda.

Böðürtlen toplar basma fistanlý kýzlar,
Ayak bileklerinde gümüþ halhal,
Güneþ yanýðý yüzlerinde incinmiþ haysiyetleriyle,
Karartýlmýþ bir türküye eþlik eder dudaklarý.

Yol boyu uzanan aðaçlara yoldaþ olur,
Esrik saçlarýmý dalgalandýran rüzgâr.
Ve kayýsý sarýlýðýndaki gökyüzü,
Kusar yalnýzlýðý yüzümüze.

Çarmýha gerilen bir gerillanýn ahý yapýþýr kainata.
Mor kaftanýnda kanlý kýlýç darbeleri,
Ve aþk büsbütün yontarken yüreðimi,
Gidiþinin adý kahpe olsun,
Ölümün adý eflatun.
Sosyal Medyada Paylaşın: