Uyan Yar Dediğin Soysuzla

Zemheri ayazlara kilitledim sevdayý,
Durma,
Bir varmýþ hiç yokmuþ diye baþla.
Tutundukça dip uçurumlarýna,
Düþtüðüm þehla gözlerin miydi?

Yitirdim umudumu sensiz sabahlarda,
Baþka bir iklimin yangýnlarýnda.
Say ki hiç olmamýþým gibi,
Uyan yar dediðin soysuzla.

Azgýn sularýn kaderiyle eþ içimdeki,
Ve ne zaman bir durgunluk dilesem,
Saçlarýn düþüyor aklýma.
Geniþ bir avluya açýlan yüzün,
Ve gelincik boynun,
bir yol gibi uzanýr dudaklarýma,
Yürürüm yürürüm bitmez.

Ve þimdi,
kurutulmuþ bir gül artýðýyým kitap aralarýnda.
D/okunursam bir gün yaralý bir yüreðe,
Acýsý sana deðer.
Ve biliyorum sevdin,inkar etsen de,
Bu kadar acýr mýydý caným,
Sevmesen…!
Sosyal Medyada Paylaşın: