NE KADAR CAHİLMİŞİM

Üç beþ bilgi devþirdim azýcýk yaptým talim,
Gururlandým bir güzel hoþuma gitti halim,
Eksiksizdim nihayet artýk olmuþtum âlim.
Okumazken sanýrdým bilginim çok bilmiþim,
Öðrenince anladým ne kadar cahilmiþim.

Dedim madem çiçeðim rayihalar saçayým,
Sýradan insanlardan uzak durup kaçayým,
Beylerin sultanlarýn bahçesinde açayým.
Meðer batan harmýþým bir gonca deðilmiþim,
Gül derince anladým ne kadar cahilmiþim.

Engin denizdim güya yoktu martýlar kuþlar,
Baktým bana kargalar çerçöp için konmuþlar,
Kýyýmda hiç kayýk yok volta atar berduþlar.
Ben deryayým sanýrdým bir tenha sahilmiþim,
Az gezince anladým ne kadar cahilmiþim.

Ufacýk hayrat yapar oldukça merdim derdim,
Aç halinden anlamaz bal börek kaymak yerdim,
Oysaki bencilmiþim yalnýz kendimmiþ derdim.
Gönlüm zengin sanýrdým, cimri ve bahilmiþim,
Mert görünce anladým ne kadar cahilmiþim.

Marifet hep sevmekmiþ tevazuda geç kaldým,
Çok bilmiþlik taslayýp pembe düþlere daldým.
Ýnsanlýktan bihaber lüzumsuz çok þey aldým,
Mükemmelim sanýrdým kusurda ehilmiþim,
Gün gelince anladým çok toy hem cahilmiþim.




Sosyal Medyada Paylaşın: