m-
“GELİR…”
“ . . . G E L Ý R ! . . ”
ÞÝÝR NO: 14 13-KASIM-2010
Eller ve gönüller, birleþince.. daðlar, dize gelir,
Kalpler, “top gibi atar..” da, yardýma, melekler gelir.
Birleþtikçe, artan sevgi; “çeliði bile” deler de,
Sürüden ayrýlan koyunun, “baþýna, neler gelir?..”
Erkenden yola çýkanýn, “zorlu yolu!” kolay gelir,
Erken evlenen kiþinin, soyuna “bereket” gelir.
Tembel’e çalýþmak, çalýþana durmak.. çok zor gelir,
Murad-ý ilâhi olunca, “az, çoða galip gelir!..”
Ya! Birleþir; hem evine, hem kendine, hem derdine,
Hem yurduna, namusuna, hem milletine, dinine;
Hem, sahip çýkarsýn; ata’nýn, “örfüne, adetine,
Birleþmeyenin baþýna; hep, “belâ ve musibet gelir…”
Çocuk iken; her þey büyüktür, büyüdükçe.. küçülür...
Önce, “zor geçen zaman, yaþlandýkça.. hýzla dürülür…
Yaþ kêmale erdikçe, “simsiyah saça, un sürülür!”
Gençlikdeki neþ’e solar.. da, “topraktan, davet gelir!..”
17-Kasým-2010 SAAT: 05:45 Konak/ÝZMÝR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.