Vurgunum

Dýþardan bakýnca gülse de yüzüm,
Vefasýz aleme dargýným, dargýn.
Çileyle yoðrulmuþ, hamurum, özüm,
Bakmayýn halime, yorgunum, yorgun.

Herkes sefasýnda, kendi iþinde,
Aþk-ý pervaneyim, senin peþinde,
Yatamadým akça, pamuk döþünde;
Sensiz lime lime, her günüm, her gün.

Geçti deli çaðlar, olduk ihtiyar,
Ne sen mesut oldun, ne ben bahtiyar,
Sadýðým, bozmadým asla ahdi yâr;
Hercai gülüme kýrgýným, kýrgýn.

Türküler, þiirler, çare olmuyor,
Gidenler bir daha geri gelmiyor,
Deniz tükeniyor, sabýr kalmýyor;
Etmem tek kelime, durgunum, durgun.

Hayat örseledi, savurdu beni,
Kýþta dondum, yazda kavurdu beni,
Aþkýn yivli oku, ah vurdu beni;
Deðmeyin soluma, vurgunum, vurgun...

02.06.2018
Muhittin Alaca


















Sosyal Medyada Paylaşın: