Az da memleketten, konuþsak dedim…
Bu hesapsýz gidiþ, nereye yeðen?
Eskiden yeþildi þu cennet vadim;
Zehir döküyorlar, dereye yeðen…
Halk, bastýðý yerin altýný oyar!
Bir yönetimi var, her gün göz boyar!
Ne büyüðü sever, ne küçük sayar;
Hiç saygý kalmamýþ töreye yeðen…
Millet bir birine hep kin güdüyor!
Dedikodu, almýþ baþýn gidiyor…
Kardeþ, kardeþine küfür ediyor!
Bakan yok ahlaki, fireye yeðen…
Devletin adý Türk, çok farklý baþý!
Milletim yýllardýr, hep bakar þaþý!
Yýllardýr yapýlan, köpek dalaþý;
Yorganý kaptýrdýk pireye, yeðen…
Ülkem her gün öyle, kan kaybediyor!
Tarýmda her yýl bir, Van kaybediyor!
Afrin’de beyhude, can kaybediyor;
Hiç kulak veren yok naraya yeðen…
Tehlikenin dersen, bini bir para…
Halkým düþünüyor, hem kara, kara!
Sürekli kaþýnýp, kanýyor yara;
Hep tuz basýyorlar, yaraya yeðen…
Karaman-2018/05
ÜSTATLAR:
Kimi din tüccarý kimisi umut
Kimisi uzaktan veriyor komut
Kimi laf ebesi kimisi haydut
Tapýyor insanlar paraya yeðen.................................................................Hicran Aydýn Akçakaya
Haddini de bilmez, toplum da, cemde
Helal, haramý yok, kafalar demde
Hariçten de gazel, okuyup hemde
Bazýsý giriyor, araya yeðen...............................................................................Aþýk Lüzumsuz
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.