Bir kadýn hatýra defterini siliyor...
yazmadý, okumadý
yalnýzca S U S T U...
ve ezberledi inen vahiyi
kutsaldý baþý üstüne
elinin kiri henüz
kurumamýþtý
döküldü kalemtraþ
gönlünden yaþam
ve kara kalem ruhu
doðmamýþ doðrulmamýþ
bir kadýn silueti gibi belirgin
beyaz tuval üstünde
yasaklý ve iblis yüzü
nasýl gelecek
ve inecekti
dünyaya tekrar
tek baþýna
oysa kaç asýr önce
kesildi göbeði
erkek cadýlarýn
altýn sorgusunda
ki iki dal aðaç
ve salýncak kürsü
zinciri al ,dengesiz ve aðýr
kor gibi
tutunuyor yine de
bak yaradanýn iþine
çekip göðü göðsüne
içinde ne varsa
geçmiþten geleceðe
gelecekten geçmiþe
salýndý
ve salýncaktan boþluk
iki kýrýk kanat ortasýnda
silemedi K U R Þ U N’ du