ALLAH KATINDA...
Sahip çýkmakla boþlamak arasýnda bir süreç:
Güne nifak sokan geceye duyduðum aþk.
Ötem beri daðýnýk
Aslýma sirayet etmiyorum artýk:
Ýrili ufaklý masallardan da sýkýldým
Ýnat ettiðim kadar var hayatla
Tutuþtuðum güreþte
Hep tuþ olan
Yazmadýklarým
Belki yeltenip
Uzak durduðum…
O vakur dokunuþ…
Þaibeli bir yüklem düþtü payýma gece gece
Son sürat yakarýþ
Yine Allah katýnda,
Vuku bulan özlemim,
Derli toplu kelimelerle
Kurduðum ittifak:
Böyle deðildim ben aslýnda.
Ölümüne sözlendim ben;
Kalemin sivri ucu battýkça yarama
Aþka inat
Nefreti yüklenirken zamanlý zamansýz
Kimisi,
Zanlarla muktedir
Ölüme bile kapýyý gösteren
O cahil yürek:
Her defasýnda boyun eðdiðim
Sonla baþ arasýnda nakýþ iþlediðim
Hicabýn da son kýrýntýlarý.
Teamül denen yakarýþýma
Sahip çýkmakla
Sevaba giren isyanlarýmý biriktirdiðim
Deðil mi
Koca bir yalan…
Hadi, el sýkýþalým senle,
Dünya denen kinaye:
Varsýn ölümüm olsun þiirden:
Þiir yerine
Su içmeyi bile lav ettiðim.
Hamdýmla vakýfým düzene;
Sevip reddedildiðim kimin umurunda?
Allah katýnda, doyamadýðým
Derleyip toparladým varlýðýmý:
Yok sayýlsam da
En büyük günah deðil mi yalan?
Hadi, okuyun üfleyin ardýndan þu þiirin:
En bayat kelamdan yana bile
Istýrabým dinmez
Sevip sevip,
Sevmelere doyamadýðým mý
Sizce yüksünlüðüm?
Aþký þiar bildiðim bir dizeye
Serildiðim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.