KANAVİÇE YÜKLEMLER...

Islak zaman, ýslak metin
Þýracý þahit tutuldu bozadan bozma
Bir içimlik ömürde.

Yana yakýla yiten
Yerle duman her daim bozguna uðrayan
Susuz bir hece adýna þiir denen
Yüksek ökçeli topun girizgâhý
Bir þehrin de
Kanaviçe yüklemleri
Seri halde tutuþan bir yürek ve bir tane daha.

Rakýmý yüksek bir þehirde tutuþan
Yorgun ve her açýdan
Her acýsýnda þiirin
Kuru sýký bir i mge daha taviz vermezken
Ýnce uçlu hüzne geçirilen bir kýlýf
Baþýbozuk þunca hulasasý gergin
Bir telde hazýr ol’a geçen
Can pazarýnda beyhude bir hutbe
Damlayan hece hece
Yine þehrin ve þairin miðferi.

Hadi sav sýraný sen de þair,
Susarak ne geçtiyse eline
Son sürat kaynat þiir yüklü kazaný
Bol kepçe her dizede hüzün
Maruzatý olmadýk bir sitem
Yine benliðin kendine duyduðu öfke.

Aðzý olan konuþuyor madem
Bir de örtünse heceler
Siyah bir peçeden
Ýbaret þu döngüde
Hoyrat kýyýmlarýn sunumu adeta
Her anýnda ömrün
Kýyama duran sair bilmece
Yine geniþ aðýzlý bir kuyu:
Dibinde ne su ne de huyu
Deðiþmez þu þairin
Devirdikçe dizeleri
Boykot eder aklýnca
Ýçine düþtüðü kör kuyuyu…

Yüklenmiþken hoyrat sunumunda
Girift yüklü bir dergâhta arar da arar huzuru
Debdebeli bir ömürdense
Densiz bir ölümü yeðler kendince
Hem de ne için?

Sevip de sevilmeyi unutulduðu bariz
Sancaðý ruhun
Hem de en derininden bir acý
Bitimsiz sevgisinin makberi;
Her þiiri kazýp da eliyle
Kazdýðý çukuru ölçerken
Evrene sýðmadýðýný atarken kendini derinlere
Geri dönüþü olmayan bir yol;
Utku ya da ufku bilinmez,
Þahit tutsan da kimi
Görünmez bir hüzün
Derli toplu ölümüne selam verirken sakilce.


Sosyal Medyada Paylaşın: