Mecnunum çöllerde kervaným sensin
lokmaným, ilacým, dermaným sensin
idam mahkumuyum fermaným sensin
divan kurulmadan gel sar yaramý
yüce dað baþýna duman çökmeden
yaðmur bulutlarý hüzün dökmeden
gonca gülüm dalda boyun bükmeden
sular durulmadan gel sar yaramý
sormaki ömrümden kaç bahar geçti
þu garip baþýmda hangi yel esti
kapanan yaramý hangi ok deþti
kalbim kanamadan gel sar yaramý
topraðýn baðrýnda tomurcuk oldum
bahara ermeden sararýp soldum
mutluluk ararken hüsraný buldum
hesap sorulmadan gel sar yaramý
zaman boþa akýp devran dönmeden
baðban gelip goncalarý dermeden
ecel gelip feleðe can vermeden
kabrim kazýlmadan gel sar yaramý