Her gece, Þu koca þehir En derin uykusundayken, Ben yine kör talihimin rehberiyim.!
Ah o.. Bitmez tükenmez yollar..! Her gece, Zifiri karanlýklar içinde, Bir ýþýk hüzmesidir uzaar da uzar. O gider... Ardý sýra ben giderim.! Çok uzaklarda olsa bile yüreðim..!
Bazen.. Makaralarý bozuk Kepenkler gibi, Ýkide bir düþen göz kapaklarýma.. Çare olsun diye, Kibrit çöplerinden Kiriþler koymak isterdim..!
Öyle yorgun ki gözlerim..!
Ve ben.. Her geri dönüþümde.. Dualar,þükürler ederdim Rab’bime, Bu gün de.. Kara haberim gitmedi diye Özlemiyle yandýðým memleketime.!
Ben.. Çok yorgunum. Viran olmuþ yýllarýmýn.. Ezikliði,bitkinliði vurmuþ yüreðime...!
Þimdiyse.. Ýçimden geçen;
Beynimin kývrýmlarýna Karlar,boranlar, Sulu sepken, Yaðmurlar yaðsýn..
Arýnsýn, Kýrklansýn hücrelerim, O nasýr tutmuþ düþlerimden.!
Alsýn götürsün seller.. En küçük hecesinde bile, Hiçbir þey býrakmadan,
Ne yarýnýmdan, Ne de hep acýlarla dolu, Mazi denilen o tozlu sayfalardan..! . . Mahmut Mücahit Özdemir Kayýt Tarihi : 1.5.2018 12:25:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.