Bir,iki ve üç... Üç adýmda alaz bir yanký düþer kulaklarýma. Ve sýralanýr kokusu hasretin. Doðrulmaz ki hasta bir beden ak beyaz bir yatak üzerinden, Ve biliyor musun? Býkkýn bir dil kalýr geriye, telafuzu güç sözcüklerden.
Oysa sen gülseydin; Yetim bakýþlarýnda bir ceninin, yanaðýnda gamzeler açardý elbet. Ve mavi gözlü sarý çocuðun saçlarýný, rüzgarlarým tarardý elbet. Gülseydin, bir bahar düþerdi bedenime ruhumdan, Gülseydin, týrnaklardým tüm renkleri ebem kuþaðýndan. Oysa; Umuda umut türküsü söylemek ne anlaþýlmazlýktýr leyli, Söylesene; El sallar mý sandýn Azrail’in treni ardýndan beni. Bize bir "ölümün" adýný öðrettiler gülüm, Birde "yaþayabilmenin" yaþayabilirsen iþte. Bir garip ruh haletidir eridikçe büyütmek yokluklarý, Ne garip þeydir deðil mi kucaklamak sonsuzluklarý. Sen sancýlar zulalayan bir can gördün mü leyli? Islak tütün tadýnda öksürürken aniden, aðlayabildin mi? Ve buðulu cam gözlerinde bir ölünün, gözlerini öpebildin mi? Oysa, bir seraba döner cüssesi yaðmurlarýn, Ve her aðladýðýmda sen utanýrým.
Bir,iki ve üç... Üç adýmda sürgün bir siyah düþer bakýþlarýma, Ve bir titreme alýr ellerimi aniden. Beyaz önlüklerinde can lekeleri doktorlarýn, Gidip gelmededir bir ünitenin candan kapýsýnda telaþ. Neylersin; Daha yirmi beþinde yeþilce elbisesiyle bir devin, Beyaz öcüleriyle uzayan bir koridor düþer nasibine. Baþýna çarparken solgun ýþýðýyla lambalar, Akkor kesilir nefesi aniden bilmezsin. Duvarýnda suskunca bir bakýþ çerçevenin. Mahçubiyetinde sorulmayan sorular birikir usunda. Dalga kýrmaz kirpikleri, nedendir? Sýr olur, dilinde eksikliði umut tüten hecelerin. Koy verir yarýk dudaðýna doðru ölüm. Koy verir... Rad’larýnda kükrer bilmecesinde mavi atlas. Hem iðneler batar, hem keser makas. Yedi renginde hayatýn en çocuksu sevdalar görürsün. Ölüm hangi renktir be leyli, Hangi renginde müptela olur yaþam. Kimdi hangi renginde en fazla utanan. Oysa sen gülseydin, Bilinmezliklerine güneþ doðardý hayatýn, Gülseydin, yaralarý sarýlýrdý þu kangren zamanýn.. Acemi dalgalarýnda, bir gölün, Üþüþürken en aksi sedasý "sýr" diye, Altuni edasýyla göðe baþkaldýrýrmýþ kavaklar. Ve biliyor musun epeyce alkýþ tutmuþtur yapraklar. Oysa leyli; aþkýn ilk ilanýnda, ölüm kadar sýcakmýþ sevda. O yüzden nazlý bir gelin gibi beslemiþiz yüreðimizde acýyý. Ve biliyor musun "Aþk" diye emzirmiþiz hep sancýyý.
Engin Badem -acemiþair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.