Þaþýrtýnca Allah, bir kez kulunu;
Karý boþattýrýr bekâra yeðen…
Bu zor günler alýr, sýrttan çulunu;
Düþürür insaný, efkâra yeðen…
Allah’ýn vergisi, þu gülistaný;
Cennet gibi yeþil, caným Bostan’ý…
Dost ile düþmaný çok iyi taný;
Sonra gelmez sana hiç sýra yeðen…
Layýk olmayanlar girmiþ Bostan’a!
Yýllardýr söylenen dan/din, dastana…
Önce hoca, sonra bir sürü dana;
Bostan’da açtýlar, hep yara yeðen…
Hoca kaçtý, sanma bostan boþ kaldý!
Köþe baþlarýný, danalar aldý…
Sorma, bütün Bostan virane oldu;
Ýþ, iþten geçti ya, kaç para yeðen…
Hacý ile hoca, kol kola geldi!
Beraber ýslanýp, beraber güldü!
Biri ordu, biri, yurttaþý böldü;
Sonra kopardýlar yaygara yeðen…
Bütün ümitlerin, bir, bir sönünce;
Baþladýðýn yere tekrar dönünce…
Herkes çekilirken, kendi önünce;
Göz yumarsýn yanlýþ, karara yeðen…
Karaman-2018/05
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Niyetleri neydi, Aklým ermedi!
Hiç kimse bu kadar zarar vermedi
Tüm "yedi düvelden" bile görmedi
Böyle bir talaný, Ankara yeðen................................................................................yargýzede
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.