her akþamla ayný kavga- ne yapsam ne etsem geliyor bitiveriyor yamacýmda periþan koltuk kanepe divan her akþam tepemde bir korkunç ivan akþam yani gelesi var gidesi yok
duygular cýva gibimsi kaynar kendi içinde tüm gece siyah simiyah deðilse de grimsi efkar rengi bir örtü üzerime örtülen hele o bitmeyen saatler ölçsem burdan Kars’a yol gider
yine gün dönecek yine akþam olacak diye o dayanýlmaz iþkence bir kabus yaþamak her gece televizyon internet kuruyemiþ o ne demiþ bu ne demiþ bir bakýyorumki vakit daha akþam
bitmeyen bir karanlýk umutsuz bir vaka’a çin iþkencesi
sürekli konuþuyor ama duyulmuyor sesi nefesimi kesiyor donup kalýyorum gün gündüz bile haram bana bitmiyor yine akþam olacak endiþesi periþan koltuk kanepe divan her ne yapsam çözümsüz illaki saati gelince gelecek her akþam baþýmda akþam denen bu korkunç ivan
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.