Bak iþte yepyeni, tertemiz bir sayfa. Üzerine dökülen mürekkep kan rengi. Yazan elin yüreði can rengi. Yazmayanýn... Dedim ki yaz beni. Dedim ya bizi yaz, bizi yarat en baþtan. Tamir et ki kýrýklarý kesmesin Paramparça ettiðin yüreðimin, Dilime düðümlenen o saygýdan yoksun sözleri. Dedim de dedim. Dedim ha dedim. Amma þey söyledim de, Duymadýn, konuþ dedin. Yaz dedim. Yazmadýn ya, Yazmayanýn... Anamdan doðalý bugün, yirmi iki etti Etimden budumdan o umut kesti. Dedim yâr, Bu beni sevmedim baþtan doðasým var. Doður beni. Ikýn haydi, Döküleyim mürekkebinden. Dert etme, sancýlarýný ben çektim. Suyum sendin, gelmedin. Þimdi sevdanýn rahminde boðuluyorum. Öl diyorsan, tamam ulan. Yazmaman kâfi. Ama yine de, yazmayanýn... . . . . -g.d.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atasözü Düşmanı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.