Memleketim Lunapark

Dönerken diþliler,
Týkýr týkýr iþlerken çarklar,
Parklar ruhumuzu paklar.
Çocuklar zaten aklar da,
Oyuncaklar büyüklerin kirini saklar..
Kendini tavaf eden hani karýncalý atlar,
Altýnda tur bindiren makaralar,
Üstünde gýrgýr þamatalar..
Veletlere yakýþýrken kahkahalar,
Af buyurun da sussun veled-i zinalar,
Dinsin þu þemalsiz tantanalar..
Zarar görmesin çarpýþan arabalar ama,
Paramparça olsun þu otoparkta duranlar.
Salýnsýn salýncaklar, sözüm meclis içeri,
Üstüne alýnsýn yalnýz ensesi kalýncaklar..
Allah kýsa pantolona zeval vermesin,
Takým elbiseleriniz yýrtýk pýrtýk dolaþýn,
Tasmalarýnýz gravatlar asýlý boynunuza,
Dilerim vaktince asýlýn boynunuzdan,
Usandým oyuna çevirdiðiniz oyunuzdan ki,
Ýstemem suyunuzdan, umumunuz yolunuzdan.
Çoluk çocuðu ezerek týrmandýðýnýz daðýnýzdan,
Duyulmaz mý sövdüðümüz soyunuzdan sopunuzdan.
Ulaaann. Korku tünelinden beter ettiðiniz rüyalarýmýzdan,
Uykusuzluk sýzdýran yorganýmýz, yataðýmýzdan,
Uzak kalýnýz..
Memleketim Lunapark ama mutlu deðilim.
Galiba artýk çocuk deðilim..
.
.
.
.
-g.d
Sosyal Medyada Paylaşın: