Hasret nedir, hüsran ne, anlatamam sorma hiç!
Bir gün sen de gurbete, düþtüðünde anlarsýn…
Özlem çekmek ne imiþ, sen kendini yorma hiç;
Ferhat’ýn tunç daðlarý, deþtiðinde anlarsýn…
Kýymetini bilmezsen, fýrsat ele geçince!
Hayatýn anlamýný, biri gelip açýnca…
Umduðun talih kuþu, kanatlanýp uçunca!
Tavþan daðý son sürat, aþtýðýnda anlarsýn…
Sevgi yener öfkeyi, o, dünyadan büyüktür!
Sevgisiz gönüllerde, yürek sineye yüktür…
Öfke çok zarar açar, öfkeli kalp çürüktür!
Hep süt köpüðü gibi, taþtýðýnda anlarsýn…
Düþmez kalkmaz bir Allah, hatasýz hiç kul olmaz!
Doluya koysan almaz, boþa koyarsýn dolmaz…
Akýl denen nimeti, kaybeden kýymet bilmez;
Gafleti, doðru yoldan þaþtýðýnda anlarsýn…
Gün olur þaþýrýrsýn, her gün gittiðin yolu!
Zaman öyle kötü ki, etraf badire dolu!
Göremezsin çevreni, yok dersin Hakk’ýn kulu;
Ardýndan bir gölgenin, koþtuðunda anlarsýn…
“Sen hele kýr testiyi, su mecrasýný bulur!”
Ýyi insanlar da var, hayrýna soluk solur…
“Nazar etme sakýn hiç, çalýþ senin de olur;”
Ýlkbahar sellerinin, coþtuðunda anlarsýn…
Ekmeðin tavþan olur, sen de peþinde tazý!
Nefsin asla yetinmez, kabullenmezsin azý…
Dünya telaþý bitmez, düþersin bazý, bazý;
Koþmaktan tabanlarýn, þiþtiðinde anlarsýn…
Üzüm olur diyorlar, sabýrla piþen koruk…
Gerekmez ona asla, harlamak için körük!
Olgunlaþmayanlarýn, burnuna ermez sýrýk;
Ham iken olgunlaþýp, piþtiðinde anlarsýn…
Karaman-2018/04
Halil Þakir Taþçýoðlu
Görür müsün her hali, bozmadan niyetini
Bilir misin, her kulun yaþam hürriyetini
Düþünmeden bastýðýn topraðýn diyetini
Mezarcý o çukuru eþtiðinde anlarsýn.........................................................................yargýzede
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.