Heykel yaptýlar beni.
Demir baðlarla baðladýlar elimi kolumu
Bölük pörçük ettiler yüreðimi.
Zavallý biri oldum, unutur oldum yolumu
Heykel yaptýlar beni.
Acý nedir, acýmak nedir bilmez bilemez oldum þimdi
Taþ oldum, yontuldum heykel oldum
Piþtim ocakta kalmadý, piþmemiþ hiç bir yerim.
Kömürden külden beter oldum.
Heykel yaptýlar beni.
His kalmadý bende, duygusuz biriyim þimdi
Umursamam biri kalksa, küfürler savursa anama
Güler geçerim, bana sövene.
Demem bile yerimden kalkýp kime sövdün sen diye.
Heykel yaptýlar beni
Bildiler gücümün kuvvetimin olmadýðýný
Yalnýzlýða mahkûm ettiler beni.
Boynu bükük düþünür oldum, duvarlar yýkýldý durdu üstüme
Ne sen sor, ne baþkasý sor þu garip halimi.
17 Nis. 18
Ahmet Yüksel Þanlý er