Bir þarkýydý sevdâmýz, yükleyip bir beyaz güvercine Salývermiþtim gök kubbenin en mavi zirvesine Tüm dünya, sevginin erdemine doysun diye bu aþk bestesinde; Oysa, zâlim avcýlar varmýþ, bilemedim, Þimdi çýrpýnýyor o güvercin, çaresiz, kafesinde... Ve biz, Yenilip teslim olmuþ bir ordu gibiyiz Bu vedâ sahnesinde...
Sen, Sinema kapýlarýna asýlan büyük afiþlerdeki Bir dram filminin baþ kadýn oyuncusu gibi duruyorsun karþýmda, Mevsim, sanki göçmen kuþlarýn dönüþ mevsimi Ve vakit, gün batýþýnýn hüzün saatlerinde gibi; Yanýk türküler aðlýyor gözlerinde Ve bozulmuþ bahçelerin çaresiz sessizliði, Bir kelebek konuyor yüreðine; yüreðin tuzla buz, Öyle bir hüzün sarmýþ ufkunu, karanlýk ve sonsuz...
Sen ki, güz bahçelerimdeki periþan gülümsün, Gönlüme sararmýþ yapraklar döken Eylülümsün, Bir umut, küçücük bir umut, ne olur; Gözlerinden yaþ deðil, yýldýzlar dökülsün...
Oysa, Hiç olmazsa eski siyah- beyaz filmlerdeki gibi Loþ bir tren garýnda olmalýydý vedâmýz. Yavaþ yavaþ hareket etseydi bir tren, Peron boyunca yaþlý gözlerle uðurlansaydý, Vagon penceresinden bir el sallansaydý, ýslak bir mendil sallansaydý Varsýn, yine bakýþlarýnda hep hüzün þiirleri okusaydým, Varsýn, yine dalgalar vura vura yosun tutmuþ olsaydý yosun rengi gözlerin, Varsýn, mevsim ve vakit, yine hüzün renkleri vursaydý yüzümüze, Ayrýlýk þarkýmýzý, gurbete giden bir tren düdüðü çalsaydý. Bir veda bûsesi olmasa bile Hiç olmazsa, Sað elimde, elinin sýcaklýðý kalsaydý...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.