Göðün yüzünde kýraðý çoðaldýðýndan beridir geceleri Varla yok arasý sesleri dinledim Uzandýðým yeryüzünde Seslerle örtünen bir yaþam bu Ayak uçlarýmdan kulaðýma yayýlan Ve yalýnlýðýn yalnýzlýðý kucaklamasýydý Göðün titrek kýraðýsý
Söz dilden kesildi Yol adýmdan Ýðne atsan düþmez yýðýnlýktaki evler, kentler içinde Yýðýlýp düþen bir haykýrýþ Öyle kansýz, yarasýz Denizin ortasýnda bir balýkçý kayýðý Tarlada büyüyen ayrýk otlarý Caddelerde birbirine deðen omuzlar Sesinizin üzerine kýraðý düþüyor Ýnsan elinden
Ve insan hiç olmamýþ gibi Doðanýn kucaðýnda buzlarýný eritip Sesine kavuþan yaþam Girip bir çocuðun kalbine Kendine yuva yapýyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigâr Baran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.